Dan kad sam postala nečija mama bio je dan koji je otvorio vrata najvećih nedoumica kroz koja sam kročila kao na staklenim nogama. Onima koje su neprestano klecale i posrtale. I padala sam slaba kao pero. Dizala se lagana kao isto. Ludjela, plakala, mislila da sam potpuno promašila poziv, a često se koprcala u osjećanju da mi sve to nije nizašta trebalo. Opširnije
"Jel neka od vas misli da se može od slomljenog srca umrijeti?“"A?“ ponovo sam upitala, „pričate cijelo veče o ljubavi, je l’ koja od vas zna šta znači umrijeti od slomljenog srca? Jel znate nekog ko je od toga umro? Kolika ta ljubav mora da bude da bi se od toga mrelo?!“ Opširnije
Čvrsto vjerujem da od prvog dana, ne po dolasku na svijet, već u maminom stomaku, postoji svijest, ne ona koju uglavnom imenujemo ovim pojmom, već svijest koja dozvoljava da se osjeti još nedefinisana, ali jaka, prijatna i ohrabrujuća emocija, ono neverbalno – Volimo te, trebaš nam! Opširnije
Ljubav je kad vas voli u svakom izdanju, kad zna i prihvata sve vaše bube, kada vam govori da ste snažni i posebni, kada vam pokazuje da mu je stalo. Ljubav je kad se trudi da izađete iz najgore krize koju ste kao par ikada imali, kada je tu za vas i kad biste ga najradije zadavili. Opširnije
Tako sam uočila da ova moja ljubav ima i jednu negativnu stranu. Stranu o kojoj još nisam čula da mame govore, ali mi se čini da sve o njoj misle. Radi se o tome da uvijek imam osjećaj da je moje dijete prvenstveno - moje. Opširnije
